Vochtige weilanden met ondiepe plassen en greppels: weidevogelgebied bij uitstek!

Inhoudsopgave

Sint Laurense Weihoek

De Sint Laurense Weihoek vormt het centrale deel van het 'platte van Walcheren'.

Dit oudlandgebied, waar klei op veen ligt, is van oorsprong erg laag. Moernering en inklinking door ontwatering hebben na de Middeleeuwen voor verdere verlaging van het maaiveld gezorgd. Hierdoor zijn de weilanden altijd te nat gebleven voor intensieve landbouw. Ondanks dat het oppervlakte extensief gebied in de tweede helft van de vorige eeuw toch nog is afgenomen, is het altijd al het weidevogelkerngebied voor Walcheren gebleven. Het gebied is momenteel aangewezen als EHS-gebied. Dit betekent dat de overgebleven kern als natuurgebied wordt beheerd en zich weer uitbreidt. Het eerste deel is in 2005 ingericht als weidevogelgebied.

Groei en bloei

Het gebied is een pleisterplaats voor doortrekkende vogels zoals wulpen, regenwulpen, grutto's, bosruiters, kemphanen, zilver- en goudplevieren, kleine zilverreigers, lepelaars en af en toe een zomertaling. Er worden geregeld ook schaarse soorten gezien zoals morinelplevier, steltkluut, grauwe franjepoot en witvleugelstern.

In de wintermaanden tref je er smienten, kolganzen en in de buurt vaak een club kleine zwanen. Naast grazende vogels zijn er in de winter ook zwarte ruiters, groenpootruiters en oeverlopers te zien.

In het voorjaar broeden hier kluten en kleine plevieren. In de graslanden broeden veldleeuwerik en graspieper, grutto en kievit. 's nachts worden hier regelmatig roepende kwartels gehoord!