Inhoudsopgave
Westerschenge
De Schenge is een voormalige zeearm, die het eiland Wolphaartsdijk scheidde van de kern van Zuid-Beveland. Deze zeearm was van groot belang voor de scheepvaart vanuit Goes. In de achttiende eeuw ontstonden problemen, omdat het vaarwater te ondiep werd. Daarop werd besloten om het oostelijk deel van de Schenge in te polderen. In 1809 werd hier de bedijking van de Wilhelminapolder voltooid. Van de Schenge bleef een omvangrijke restgeul over, die nu bekend staat onder de naam Oosterschenge.
Door de afdamming van de Schenge, bij de aanleg van de Wilhelminapolder, slibde de rest van de Schenge snel aan. Er volgden verschillende inpolderingen, met als sluitstuk de in 1874 bedijkte Schengepolder. De restgeul van de Schenge die in deze polder ligt is de Westerschenge. De Westerschenge ligt sterk geïsoleerd in het grootschalige polderland. Slechts op een paar plaatsen loopt de kreek op korte afstand van de openbare weg. De rietkraag langs de kreek grenst meestal direct aan het omliggende bouwland.
Beheer
Het verschralend hooilandbeheer richt zich op een grote verscheidenheid aan wilde planten.
Groei en bloei
Op de smalle strook grasland langs de westelijke oever groeien diverse zeldzame planten. In de rietvelden broeden vogels als bruine kiekendief, kleine karekiet, rietzanger, snor en verschillende eendesoorten.
In de winter verblijven rond de Westerschenge vaak rietganzen en kleine zwanen; ook de toppereend is soms in grote groepen aanwezig.
Bezoeken
De omliggende wegen bieden een prachtig uitzicht op de Ooster- en Westerschenge. Het gebied is niet toegankelijk.
De bruine kiekendief broedt hier. Kijk eens of je deze grote vogel in de lucht ziet!
Adres
Westerschenge: Deltaweg, Wilhelminadorp
Oosterschenge: Meerkoetweg/Broeder en Zusterpolderweg, Wolphaartsdijk
