Bosbeheer in de Waterwinbossen

Alex Wieland

Terreinbeheerder Waterwinbossen Alex Wieland

De Waterwinbossen zijn een bijzonder gebied waar veel mensen graag wandelen, fietsen en genieten van de natuur. Om deze bossen gezond, veilig en vol leven te houden, voert Het Zeeuwse Landschap jaarlijks verschillende werkzaamheden uit, samen met tientallen vrijwilligers. Dat roept soms vragen op: waarom wordt er gesnoeid of gekapt, waarom blijft dood hout liggen, en waarom worden sommige boomsoorten wel aangepakt en andere niet? In deze blog leggen we uit wat we doen, en vooral: waarom we dat doen.

Snoeien en kandelaren

Langs de wandelpaden worden bomen jaarlijks gecontroleerd (dat heet een VTA-controle). Soms blijkt dat een boom veel dood hout bevat of minder vitaal is. Dan kiezen we waar mogelijk voor snoeien of kandelaren (zie foto) in plaats van omzagen. Op deze manier blijft de boom staan, maar vormt hij geen risico meer voor bezoekers. Holtes en dood hout blijven behouden en dat is belangrijk voor vleermuizen, spechten, eekhoorns, insecten en paddenstoelen.

Brandveiligheid

De droogte van de afgelopen jaren heeft veel sparren doen afsterven. Dode sparren die dicht bij woningen of waterwingebouwen staan, vormen een risico bij brand. Deze worden daarom gekapt en versnipperd. De snippers blijven in het gebied, zodat de bodem weer wordt verrijkt.

Op plekken waar brandveiligheid geen rol speelt, laten we dode sparren juist staan. Ze bieden waardevolle leefruimte voor spechten, insecten en schimmels. Bovendien groeit in de beschutting van deze bomen vaak snel een nieuw loofbos op, dat binnen enkele jaren zichtbaar wordt.

Een boom wordt geringd door een medewerker

Natuurwaarden behouden

Een gevarieerd bos ontstaat niet altijd vanzelf. Sommige exotische boomsoorten, zoals robinia, Amerikaanse vogelkers en Amerikaanse eik, kunnen inheemse soorten verdringen. Hierdoor zou het bos eentonig worden en biodiversiteit verliezen. Jaarlijks beheer is daarom nodig.

Een van de technieken die we gebruiken is ringen (zie foto): een boom sterft geleidelijk af en blijft als staand dood hout achter. Dit biedt belangrijke leefruimte voor veel soorten.

Uniek voor Zeeland

De Waterwinbossen zijn uniek omdat hier de enige populaties zwarte en middelste bonte spechten van Zeeland leven: beide soorten zijn afhankelijk van dood hout.

Cultuurhistorische elementen

Naast natuur zijn er in de Waterwinbossen ook cultuurhistorische elementen, zoals oude lanen en eeuwenoude eikenhakhoutstoven (zie foto). Om die te behouden is soms juist licht nodig. Die maken we stap voor stap vrij, zodat de oude bomen niet plotseling in de volle zon komen te staan en kunnen blijven doorgroeien.

Samen met onze bevlogen vrijwilligers zorgen wij dat de Waterwinbossen een levendig thuis blijven voor planten, dieren en bezoekers.

Meer weten over de flora en fauna van dit gebied? Kom dan eens mee op excursie!