In een recente Beschermersenquête vroegen we Beschermers waarom zij Het Zeeuwse Landschap steunen. Wat hen raakt. Waar zij zich zorgen over maken. Waarom zij willen bijdragen aan het behouden van natuur, landschap en erfgoed in onze provincie. In maar liefst vijfhonderd reacties lazen we persoonlijke verhalen, die ons inspireerden en bevestigden in ons beeld dat de liefde voor Zeeland krachtig is, diepgeworteld en verbonden door generaties. De motivaties om ons te steunen sluiten aan bij de missie en doelen die wij nastreven. Een bloemlezing van verhalen en citaten.

Verbondenheid met natuur
De natuur als plek van rust, verwondering en betekenis.
Veel verhalen over hoe belangrijk de natuur voor mensen persoonlijk is: als plek van rust, bezinning en verbondenheid. Of je nu wandelt door Oranjezon, vogels spot bij het Zwin of simpelweg stilstaat in een polderlandschap - de Zeeuwse natuur raakt. Deze verhalen bevestigen de wens voor behoud en versterking van robuuste natuur, met oog voor natuurkwaliteit, toegankelijkheid en verwondering.
"De overweldigende natuur maakt mij bescheiden en dankbaar."
"Oranjezon is een fantastisch gebied om even uit de dagelijkse sleur te komen."
"Tegen een duintje zitten op een zomeravond, luisteren naar de kustwind… het zijn die momenten die tellen."
"De natuur is voor mij een plek van rust, verwondering en heling."

Van generatie op generatie
De liefde voor Zeeland wordt doorgegeven
Opvallend genoeg gingen veel verhalen over de eigen ouders of grootouders. Of over wat je zelf wil doorgeven aan jouw kinderen. Het beschermen van landschap en natuur blijkt regelmatig een gedeelde waarde binnen families. Dit sluit aan bij ons doel om mensen te verbinden met natuur, landschap en erfgoed. Wat begint met verwondering , groeit naar kennis, respect en betrokkenheid. Daar waar je van houdt, wil je beschermen. Van generatie op generatie.
"Mijn vader was al lid. Eerst hij, nu ik. Het voelt als een familie-erfenis."
"Mijn dochter woont nu in Utrecht, maar toen ze jong was wandelden we elk weekend in Oranjezon."
"Ik ben beschermer geworden voor mijn kleinkinderen. Zodat zij later ook nog kunnen genieten."

Herinneringen aan erfgoed
Een landschap vol sporen van vroeger én van persoonlijke geschiedenis
Herinneringen aan je eigen jeugd zijn een terugkerend thema. Over hoe het landschap er toen uit zag en hoe je als kind opgroeide. Wat dat betekende voor families en tradities. Waarom je je daar zo thuisvoelt. Natuur en landschap zijn onlosmakelijk verbonden met de identiteit van de streek en 'vertellen' de cultuurhistorische geschiedenis. De typische Zeeuwse landschapselementen zijn het waard om behouden of hersteld te worden. Herinneringen aan gebouwd erfgoed - als boerderijen en landhuizen - blijven levend door verhalen en toekomstbestendig beheer.
"Het Zwin ken ik al sinds 1950. Toen plukten we lamsoor. Nu kom ik er om stil te zijn."
"Mijn opa had een boerderij op Schouwen-Duiveland. De zomers daar zijn onlosmakelijk verbonden met het landschap."
"Ik woon al mijn hele leven op Walcheren. Mijn jeugd speelde zich af tussen de kronkelige bloemdijken van Zuid-Beveland."

Beschermen als levenshouding
Zorg voor landschap, natuur en erfgoed als bewuste keuze
Voor diverse Beschermers is steunen geen vrijblijvende keuze, maar een morele plicht. Zij zien hoe kwetsbaar de natuur is. Hoe nodig de rol als 'hoeder van het landschap is'. Hoe belangrijk het is dat voor natuur opgekomen wordt. Terwijl die als belanghebbende niet zelf het woord kan doen. Het Zeeuwse Landschap vertegenwoordigt die nadrukkelijke stem van natuur, landschap en erfgoed in gesprekken met overheden, politiek en maatschappelijke instanties. De betrokkenheid van ruim 9000 Beschermers versterken die stem.
"De overheid laat het vaak afweten. Het Zeeuwse Landschap geeft hoop in een versnipperd beleid."
"Ik zie natuur steeds verder teruggedrongen worden. Beschermen is niet optioneel, het is noodzakelijk."
"Zonder Het Zeeuwse Landschap zou Zeeland eruitzien als de Belgische kust."

Beleven en bijdragen
Zien, voelen, meedoen - de kracht van betrokkenheid
Buitenzijn is voor veel mensen kijken, luisteren en vooral doen. Actief recreëren in de natuur zoals wandelen, fietsen of fotograferen. Zelf op pad of met een gids om nog meer te ontdekken. Sommigen gaan een stapje verder en willen als vrijwilliger ook werken in de natuur: in beheer, monitoring of als excursieleider. Wij blijven daarom inzetten op natuurbeleving en educatie, via beleefroutes, excursies en vrijwilligers.
"Van een opspringende sprinkhaan tot een uitvliegende mier – alles is bijzonder als je goed kijkt."
"Na een ernstige ziekte begon ik te fotograferen. De baltsende herten lokten mij weer naar buiten."
"Wij zijn gastheer en gastvrouw in Oranjezon. Zo geven we iets terug."

Wat anders verloren gaat
Een waarschuwing én een aanmoediging
Uit een deel van de reacties sprak grote urgentie, bijna activistisch. Blijf opkomen voor de groene kant van Zeeland. Want als dat niet gebeurt, zou het landschap van Zeeland er heel anders, en mogelijk onherstelbaar, uitzien. Met de grote druk van verschillende belangen op verschillende domeinen is het cruciaal dat het natuurbelang op de juiste plekken en momenten op tafel wordt gelegd. Met de steun van onze achterban geven wij een stem aan natuur, landschap en erfgoed in Zeeland. Duidelijk, onderbouwd en constructief.
"Er zou niemand meer zijn die namens de natuur spreekt."
"Waterdunen zou enkel een vakantiepark zijn geworden."
"Zonder Het Zeeuwse Landschap geen rust, geen biodiversiteit, geen herkenbaar Zeeland."

Doorlopend beschermen
Verhalen vol hoop en toewijding
Veel Beschermers blijven bewust jarenlang bij ons betrokken. Niet omdat het moet of uit gewoonte, maar omdat het betekenis geeft. Omdat de liefde voor natuur, dieren, landschap, stilte en de streek een onlosmakelijk deel is van wie zij zelf zijn. In normen, waarden en levenshouding.
"Ik woon niet meer in Zeeland, maar ik voel me nog steeds verbonden. Beschermen is een daad van liefde."
"Mijn werk brengt me elke dag in de natuur. Daar voel ik me fijn. Die ervaringen wil ik delen en beschermen."
"Verwondering is de sleutel. Als je dat eenmaal hebt gevoeld, wil je dat behouden.”